|
De Iconostase.
De Iconostase is een iconenmuur, ze scheidt enerzijds het Schip
af van het Heiligdom. Maar anderzijds is zij
ook een verbindingsmuur tussen de goddelijke en de menselijke wereld.
De Iconostase
heeft drie poorten: De Koninklijke Deur en de twee
zijdeuren of diakendeuren. De middelste deur wordt de Koninklijke
Deur genoemd. Hier mag enkel de diaken, de priester of de bisschop door.
Deze Koninklijke Deur is de triomfpoort van de zegepralende Christus. Op
vrijwel alle Koninklijke Deuren is de voorstelling van de Verkondiging
aan de Moeder Gods afgebeeld. Het begin van de heilsgeschiedenis
wordt aldus in beeld gebracht. Het Woord van God is
Mens geworden en is tot ons gekomen
door de deur van de Maagd Maria. Op de vleugels staan ook
de vier Evangelisten afgebeeld. Zij hebben de Blijde
Boodschap, het Evangelie van Jezus Christus opgeschreven en
aan ons overgeleverd. De twee zijdeuren worden tijdens
de liturgische diensten voornamelijk door de diaken gebruikt. Daarop worden de
Aartsengelen Gabriël en Michaël afgebeeld. De
iconografische invulling van de iconostase gebeurt volgens een
welbepaalde wijze. Zo vinden we aan de linkerkant
van de Koninklijke Deur altijd de icoon van de Moeder Gods met baby Jezus en aan de andere kant Jezus
Christus Pantocrator.
Boven de Koninklijke Deur zien we de icoon van het Laatste Avondmaal.
Het is voor de Koninklijke Deur dat de gelovigen het Lichaam en Bloed van Christus ontvangen (de Heilige
Communie). De centrale plaats van het Laatste Avondmaal leert
ons dat het hart van het christelijke leven de Communie
is. De communie staat ons toe deel te hebben aan het
Goddelijk leven. |